Sporten is leuk; topsport wat minder. Een sport amateuristisch liefhebben is vaak een leuke noodzakelijke bezigheid voor lichaam en geest. Honderd kilometer fietsen, op zaterdag met vrienden een wedstrijd voetballen of 2 uur joggen door het bos is een pittige bezigheid waarna een blauwe Chimay een beloning an sich is. Voor sport op een wat hoger niveau moet de omgeving het vaak ontgelden. Alles voor de sport! Geen visites, geen feestjes van vrienden, geen lekker stukje zelfgebakken taart maar een wortel met humus. Op tijd gaan slapen want de tour win je in bed!

De meeste topsporters komen pas na hun carriere uit hun schulp en proberen dan alsnog hun opgelopen achterstand in te halen. Uit een soort van schuldgevoel zie je ze opdraven in tv-shows voor een goed-doel of richten hun eigen club op voor arme zieltjes. Goed werk natuurlijk maar vaak neergezet als ladder uit het zwarte gat of als suiker om het bittere schuldgevoel wat te maskeren. Maakt dat uit? Natuurlijk niet, beter laat dan nooit. Een goed mens ben je nooit vanaf het begin en een Agaveplant komt ook maar 1 keer in zijn leven tot bloei; uiteindelijk is dat het enige dat telt.

Neem nou  Tony “Doppelpack” Polster, een van de succesvolste voetballers die Oostenrijk heeft voortgebracht. In 1997 nog sportman van het jaar en succesvol in de competities van Duitsland, Italie, Spanje en natuurlijk in zijn  eigen heimat. Meneer Polster stond helemaal voorin met nummer 9 en in 602 clubwedstrijden ramde hij er toch maar even 341 doelpunten in, vaak met links. En alsof 1 niet genoeg was schoot Tony vaak nog een 2^e  in het net vandaar zijn bijnaam Herr Doppelpack of Mister Twinpack. Over Torinstinct gesproken. Hij was geen makkelijke op het veld, deed zich gelden op verbaal en fysiek gebied. Met zijn 1 meter 88 en 86 kilo zorgvuldig opgebouwd Oostenrijks spaetzelvet was hij lastig van de bal te zetten. Kwam Mister Twinpack op het veld nog vaak met het zwaard, na zijn carriere moest het hoge woord eruit. Na 95 gele kaarten in competitieverband ging Tony uit de bijbel voorlezen. Tony Polster und die Bibel. Vele avonden las hij zijn favoriete passages voor. Op zijn website is de cd te bestellen. Alsof hij wilde waarschuwen dat je het vooral niet moest doen zoals hij het had gedaan op het harde gras. Zoals het Oostenrijkers betaamt gaat het lezen na wat Schnapps vanzelf over in zingen. Por Tony aan en hij springt het podium op om met zijn band Achtung Liebe het lied Zwa Wia Mia Zwa te zingen. Nog altijd de favoriete stamper van veel Oostenrijkers! Tony heeft zijn leven “gebesserd” en heeft een ander doel gevonden. Na 106 gele kaarten in totaal is Tony weer op het goede pad!