Young Mo Who: Neeskens ’74

The Story

Johan Neeskens jeugdidool. Ik had zijn posters als behang in mijn jongenskamer. De Nees opgekruld en kermend van de pijn. Onverzettelijk jagen op de bal, onvermoeibaar, keihard, en snoeiharde schoten. De paar goals die hij maakte waren altijd belangrijk. Vele grote clubs (Ajax, Barcelona, NY Cosmos). Veel prijzen, behalve de grootste: de Wereldcup voor landenteams.

Pièce de Résistance: WK Finale 1974 Nederland vs Duitsland. Al na 1 minuut, slechts 14 passes na de aftrap, krijgt Oranje een penalty. Koud wacht de Nees de zware taak de elfmeter te nemen. Met penaltystip en al verdwijnt de bal recht door het midden in het doel: 1-0! Kijk zelf maar. Deze variant van het rechtschieten van de pennal, terwijl de keeper naar links of rechts de hoek kiest, is op dat moment ongezien en maakt diepe indruk op de kijkers.

Jaren later blijkt Neeskens een mens van vlees en bloed. Normaal schoot hij de pennal altijd hard en hoog, meestal toch rechts van de keeper. Nu, nog geen balcontact gehad, twijfelt hij tijdens de aanloop, besluit op het laatste moment een andere hoek te kiezen, raakt de bal verkeerd waardoor hij de helft van het kalk meeneemt en de bal dwars door het midden het doel inschiet. Keeper Sepp Maier duikt naar rechts. Door het strakgespannen net veert de bal terug het veld in. De Nees knalt hem er een 2e keer in! Het mag niet baten. Uiteindelijk verliest Nederland de wedstrijd met 1-2; we zijn er “toch weer ingetuind” volgens verslaggever Herman Kuiphof.

Uit onderzoek van Wolfgang Leininger en Axel Ockenfels blijkt dat met deze `nieuwe vorm` van penalty-nemen de penaltyscoringskans toeneemt met 11%. De variant wordt vervolgens geperfectioneerd in 1976 door Panenka, weer is doelman Sepp Maier de pineut. En Neeskens? Ook al is hij nu oud en grijs, hij blijft je jeugdidool.

Shirt: zwart, grijze en oranje opdruk op wit katoenen shirt van 185 g/m2 (lange vezel); 100%  dubbel voorgekrompen, dubbellaagse kraag, schouder tot schouder nekband,  dubbelgestikt.