Matthias Rust

The Story

Hier Houston! Matthias Rust landt op het Rode Plein. Het recept?  Eenvoudig! Men neme een Cessna, of beter je leent er 1. Vervolgens vlieg je naar IJsland en dan weer terug naar Finland, even bijtanken en dan Hup!, het Russische luchtruim in. Ligt gevoelig want het is 1987, en de grenzen tussen west en oost zijn dicht. Het is namelijk koude oorlog. Aan de grens staan hekken, soldaten en kruisraketten. Daar leeft de vijand.

Niet Neergeschoten

Onze Mathias knijpt hem toch een beetje. Enkele malen wordt hij begeleid door Russische straaljagers die opeens weer verdwijnen. Matthias vliegt stug door. Na ruim 5 uur krijgt hij Moskou in het vizier. De hoge woontorens komen steeds dichterbij. Keuzes moeten worden gemaakt. Oorspronkelijk wil hij landen in het Kremlin maar hij beseft zich dat hij binnen de muren van het paleis de voorpagina van de Pravda niet zal halen. Het rode plein krioelt alleen van de mensen, dus landt hij net achter de Basiliuskathedraal op de Moskoubrug. Hij taxiet terug naar het rode plein en parkeert daar zonder te hoeven betalen.

Nutcase

Rust deed wat niemand voor mogelijk hield. Wat de Amerikanen in 40 jaar koude oorlog niet lukten was voor Mathias een peulenschil. Voor ons scholieren een held! Opgegroeid met het rode gevaar dat dreigend op de loer lag bleek het monster heel aaibaar en lief. Rust keerde na ruim een jaar netjes terug naar de vergetelheid. Met een lijnvliegtuig.

Shirt: zwart en witte opdruk op rood katoenen shirt met witte kraag/mouw, van 185 g/m2 (lange vezel); 100%  dubbel voorgekrompen, dubbellaagse kraag, schouder tot schouder nekband,  dubbelgestikt.