Denk God even weg. It isn’t hard to do. Blijft alleen Jezus over. En ook van hem is het bestaan niet eens  bewezen. Hoogstwaarschijnlijk is hij een verzamelfiguur van een aantal profeten die toen hun wonderen aan de man brachten; druk vertellend over wonderen die zich alleen op een paar vierkante kilometer daar in het Midden-Oosten afspeelden, nergens anders.  Wat die profeten nooit voorspelden is dat het slecht met ze zou aflopen. Zo verloor Johannes de Doper zijn hoofd,  anderen werden aan het kruis genageld, of gewoon ordinair gestenigd. Het bijzondere aan Jezus is dat alleen zijn verhaal tot wereldreligie is uitgegroeid. Een schitterend ongeluk, want het verhaal an sich rammelt nogal. Complete stukken ontbreken, en zoals het verhalen uit de oudheid betaamt zijn ze pas tientallen jaren later opgeschreven (de evangelisten) en de meesten pas na meer dan honderd jaar. Niet al te betrouwbaar zeg maar, van horen zeggen, doorverteld van de een aan de ander, en eindelijk eens neergepend.  Vervolgens is een selectie daarvan opgenomen in de bundel; andere anekdotes werden bewust weggelaten (de versie van Judas), bewerkt, aangepast of  van een andere interpretatie voorzien (encyclieken). Zoals je een fles wijn laat rijpen, heeft men ook het  verhaal van smaak laten veranderen; Jezus werd van strenge man (“ik kom hier met het zwaard, niet met het woord”) een lieve onnozele vredestichter. Die versie werd er met een trechter in gegoten, met de brandstapel erin gebrand. Iedereen in het gareel, accepteren graag!  Eeuwig leven was dan wel je deel. Dat dan weer wel.

Tot het kantelpunt!  De aarde bleek niet plat, was veel ouder dan 7000 jaar en het leven op aarde kwam niet voort uit een stukje klei. Nee maar! Het klopt helemaal niet! Geen hemel buiten de dampkring (Gagarin), geen paradijs erbinnen. Maar wel lijden tijdens het leven?  Alle kansen laten liggen voor een moment dat hoogstwaarschijnlijk niet zal komen. Moeilijk te verkroppen hoor, zeker in deze moderne tijden. Men wil  misschien best naar de kerk maar dan wel met een korrel zout. Daarbuiten laat men zich de les niet meer lezen. Men wil ook genieten aan de goede kant van de dood. Veilig binnen de grenzen van het geloof blijven maar ook de geneugten van het leven tot je nemen. Maar hoe doe je dat? Als een goede advocaat ga je op zoek naar passages binnen die bijbel om het te rechtvaardigen. Daar kan geen goede priester tegenop. Psalm 149;3 is zo een cruciale passage die gebruikt wordt door de christelijke dames van de paaldansclub in San José, USA. Goed gelovig en met respect voor hun lichamen. Ze willen fit for the king en hun partner blijven en combineren dat met de menselijke drift tot dansen. Voor de kerk past dat niet in de eeuwenlang opgebouwde moraal. Maar, in het boek van lang geleden staat nog steeds die regel dat je de heer mag loven met dans en zang, en als dat de basis is mag je ook gerust dansen om een paal, zo lang je daarbij die oude heer maar prijst.  Paaldansen is hot in San Jose, en nu dus ook onder de vrouwen van de christelijke gemeenschap. Your body is your temple, niet het kerkgebouw.En de kerk? Ach, zoals zij met alle gevaren deed die het niet buiten de deur kon houden, schudt zij meewarig haar hoofd en omarmt het.