`Mooi! Dus vandaag een toertocht door Sarajevo. Goed weer buiten zeg. Ik heb er wel zin in. Het is eens wat anders. Kan mij het schelen dat mijn oom er op tegen is. Die zit altijd te zeiken met zijn praatjes. Dit mag niet en dat niet. Ik ben toch geen kind meer, in ieder geval zijn kind niet. Ik ben 61 jaar en ik heb geen zin achter hem aan te blijven moeten lopen; te wachten tot hij eindelijk de pijp uitgaat en ik het stokje kan overnemen. Hij is verdorie 74 jaar man, haha. Met mijn huwelijk zat die oude ook al  moeilijk te doen. Zo van Sophie is niks, onder je stand, daar kunnen we niet mee voor de dag komen en meer van die ongein. Maar ik houd van haar. Hij weet niet wat liefde is, hij dreef tante Sissy tot waanzin, de lieve schat. Er was niets meer van over. Nee, ik dop mijn eigen boontjes wel, en dat gaat me goed af. We gaan gewoon, dat zei ik ook tegen Sophie, en die was het er mee eens! En kijk trouwens die mensen eens aan de kant; die vinden het allemaal geweldig dat we zijn gekomen. Hoor ze eens juichen, wat een herrie. En hoor eens die knal! Lekke band? Wat, is dat een granaat? Verwelkomen ze ons zo? Okay, we passen de route eerst wat aan en rijden dan naar het hospitaal en gaan kijken hoe het met de gewonden is. Chauffeur, rijden! Maar je rijdt verkeerd! Wat? Heeft deze bak geen achteruit? Duw die bak naar achteren dit steegje uit en dan vooruit! Deze wagen heeft een power, niet te geloven! Je hoort de motor knallen, 4 cylinders en 32 horsepower; gelukkig niet al die paarden meer voor je met hun rot geur. Dit rijdt heerlijk in de open lucht, lekker dichtbij de mensen aan de kant. Wie is die kerel hier op de treeplank? Sophie? Sophie! Niet doodgaan! Blijf leven voor onze kinderen! Ja, ja, het is niets, het is niets…`

Op 28 juni 1914 brengt aartshertog en troonopvolger Franz Ferdinand met zijn vrouw Sophie een bezoek aan Sarajevo, dat deel uitmaakt van het Oostenrijkse rijk. Franz Ferdinand en zijn oom keizer Franz-Joseph liggen elkaar niet goed; de laatste vindt Franz-Ferdinand maar te modern. Hij was het niet eens met zijn partnerkeuze Sophie, iemand van lagere stand. En ook de deelstaten wilde hij veel te veel vrijheid geven. De regio’s wilden die eigen vrijheid ook, los zijn van Oostenrijk. Een bezoek aan Sarajevo was dan ook niet geheel vrij van enig risico. Gelijk bij de eerste kilometers al volgt een eerste aanslag met een granaat, die hopeloos mislukt. Na deze eerste poging probeert dader Gabrinovic zelfmoord te plegen met cyaankali, maar die ampul is te oud. Vervolgens springt hij in een rivier om zich te verdrinken maar die is te ondiep. Hij wordt ingerekend. De Gräf & Stift met Sophie en Franz ziet af van de geplande tour om vervolgens naar het hospitaal te gaan om de slachtoffers van de eerste aanslag te bezoeken. De chauffeur weet dit niet en rijdt weer de eerst geplande route. Als hij er op geattendeerd wordt probeert hij te keren in de Franz-Josephgasse. Princip die na de eerste aanslag teleurgesteld is afgedropen (de daders kennen elkaar) en wat is gaan eten in diezelfde straat, weet niet wat hij ziet als hij het eettentje uitkomt: de Graf&Stift die achteruit voorbij komt, met Franz Ferdinand en Sophie er nog in! Hij aarzelt niet en schiet met slechts twee schoten de beiden dood. Een paar maanden later breekt de Eerste Wereldoorlog uit.

Het is niets, het is niets… leidt tot 9,4 miljoen militaire slachtoffers in diezelfde Eerste Wereldoorlog